Ես հայ եմ

Իմ հայրենիքը Հայաստանն է. իմ արյան մեջ ծովից ծով Հայաստանի չլռող տրոփյունն է:

Ես արցախցի եմ, սյունեցի եմ, սասունցի, մշեցի եմ… և իմ երակներով հոսում է հավերժահայի արյունը:

Ես մարշալ եմ, գեներալ եմ, սպա եմ, ես հայրենյաց զինվոր եմ:

Երկրիս սահմաններն իմ պատիվն ու նամուսն են… և ենթակա չեն առք ու վաճառքի:

Իմ նախնիների հիշատակներով նշխարված հողը իմ խիղճն է. որ շան ու գելի բերան տալը նույնն է, թե չապրել:

Իսկ ես ապրել եմ ուզում, իմ բաժին երկիրը չպղծված եմ ուզում:

Աներազ, անհեքիաթ, անհող, անհայրենիք, անազգ, անաղոթք միջին սեռի սերունդ… Սա չէ հավերժահայը. այս «հայ»-ին ասենք՝ Ո՛Չ:

Զուխրա ԵՐՎԱՆԴՅԱՆ

Հ.Գ.

Բոլոր ընթերցողներիս՝

խորապես զգացված եմ և շնորհակալ:

Մեկնաբանություններ